Biotoop: zandige, schrale plekken op heiden en in duinen;
Voorkomen: inmiddels vrij algemeen;
Algemeen: met de sprinkhanen komen ook de predatoren van deze insecten mee. Zo reist de sabelsprinkhaandoder, een graafwesp, de sprinkhanen achterna. Deze opvallende wesp werd in 2005 voor het eerst in ons land gevonden en in de jaren daarna beleef het voorkomen beperkt tot het zuiden. Pas sinds 2015 kwam daar beweging in en de afgelopen vijf jaar heeft de soort zich razendsnel over het land uitgebreid. Ze komt nu overal op de zandgronden voor, tot op de waddeneilanden aan toe. De uitbreiding van de wesp is ongetwijfeld veroorzaakt door de opwarming van de laatste jaren. Maar ook de uitbreiding van enkele nieuwkomers onder de sprinkhanen heeft vast een rol gespeeld. De soort heeft vaak het zuidelijk spitskopje en vooral de sikkelsprinkhaan als prooi. Ze verlammen de sprinkhaan, slepen deze naar hun nestgang en leggen er een ei op. De larve die daar uitkomt eet de verdoofde sprinkhaan langzaam op.
